John Stezaker

Μέρα 4

Στα κλεφτά

τη ζωή σου περνάς

και στο νήμα

θα δεις

ότι ο δρόμος που έτρεξες

δεν ήταν δικός σου.

Και έπειτα;

Μέρα 3

Με μπογιά

και με λάθος πινέλο

γεμίζεις προσεκτικά

τα πλαίσια,

να φαίνονται πολύχρωμες

οι στέγες

που σε κρατούν

στη γή.

Μέρα 2

Και εδώ έρχεται ο ήλιος,

πάνω στην βαμμένη εφημερίδα

που ξέχασες

και στην μπογιά που άπλωνες

με τέχνη

απ'το πρωί.

Και εδώ έρχεται ο ήλιος,

στέγνωσε το γύψο

που μήνες τώρα έπλαθες

αποκαλύπτοντας στο χρόνο

το κατακόκκινο εγώ σου.

Matisse, Blue nude 1952

Ημέρα 1η

(Μήνυμα προς πολλούς αποδέκτες.

Μετάφραση δυνατή από λίγους

ίσως ανύπαρκτους.)

Η πρόκληση της δέσμευσης μπροστά σου,

θα το αντέξεις;

Να μην βγάζεις νόημα κανένα

αλλά να γελάς κρυφά

γιατί βλέπεις το φώς

εκεί που όλοι βλέπουν τοίχους.

Και τι είναι αυτό που θες να καταφέρεις;

Όταν πισωκοιτάς σκοντάφτεις, σου είπαν

μα εσύ ατενίζεις θάλασσες

μόνο για την στιγμή

που θα καθρεφτιστεί σε κείνες το νησί σου.

Μια αύρα κοσμοπολιτισμού

και έναν αέρα αλλίωτικο αντικρίζεις

εκεί που άλλωτε βασίλευε το "μου".

Αναρωτιέσαι που να πήγε το σημάδι

που σκάλιζες με δύναμη στην πέτρα

λοξοκοιτώντας τον ξενομπάτη

που τώρα μένει εδώ.