Thursday 5 April 2012

Σε μια Γυναίκα

Θυμάσαι τις νύχτες;
Για να σε κάνω να γελάσεις
περπατούσα πάνω
στο γυαλί της λάμπας.
'Πώς γίνεται αυτό;' ρώταγες.
Μα ήταν τόσο απλό
αφού μ' αγαπούσες.
Τάσος Λειβαδίτης

Friday 16 March 2012

Κάτω απ' τις ράγες


Κάτω απ ΄τις ράγες του τραίνου
κάτω από τις γραμμές του βιβλίου
κάτω από τα βήματα των στρατιωτών

όταν όλα περάσουν - πάντα σε περιμένω.

Πέρασαν από τότε πολλά τραίνα
κι άλλα πολλά βιβλία θα διαβαστούν
κι άλλοι στρατιώτες το ίδιο θα πεθάνουν.

Κάτω από το κάθε τι που σου σκεπάζει τη ζωή
όταν όλα θα περάσουν -
Σε περιμένω.

Μανώλης Αναγνωστάκης


Friday 3 February 2012

Πρόσεχε

Όταν στρώνεις το τραπέζι
πριν καθίσεις
να ελέγχεις σχολαστικά
την αντικρινή σου καρέκλα

αν είναι γερή μήπως τρίζει
μήπως χαλάρωσαν οι εγκοπές
μήπως φαγώθηκαν οι αρμοί
αν υποσκάπτει το σκελετό
σκουλήκι

γιατί εκείνος που δεν κάθεται
γίνεται κάθε μέρα όλο και πιο βαρύς.

Κική Δημουλά

Saturday 28 January 2012

Όταν σε περιμένω

Όταν σε περιμένω και δεν έρχεσαι,
ο νους μου πάει στους τσαλακωμένους,
σε αυτούς που ώρες στέκονται σε μια ουρά,
έξω από μια πόρτα ή μπροστά σ'έναν υπάλληλο,
κι εκλιπαρούν με μια αίτηση στο χέρι
για μια υπογραφή, για μια ψευτοσύνταξη.
Όταν σε περιμένω και δεν έρχεσαι,
γίνομαι ένα με τους τσαλακωμένους.

Ντίνος Χριστιανόπουλος





Tuesday 3 January 2012

Θα προχωρούσα

Ας ήταν νύχτα κι ας μην έβλεπα
που οδηγούσε η πρόθεσή μου
θα προχωρούσα κι άλλο

αν δεν πεταγόταν αίφνης μπροστά μου
μια βαθμοφόρος ορατότης
με πηλήκιο και γαλόνια πάχνης
να φράζει του θάρρους μου το δρόμο
ρίχνοντας το φακό της
πάνω στην απαγόρευση

μια πλαστική κορδέλα
με ασπροκόκκινες ραβδώσεις
σαν αυτές που κλείνουν το δρόμο
επειδή ανασκάπτονται διάφοροι λόγοι
ή γιατί διεπράχθη φόνος
και τώρα ανακρίνεται το πτώμα

με αποτέλεσμα συχνό
να παίρνεις άλλο δρόμο.

Φρουρός της απαγόρευσης ολόγυρα κανείς, ψυχή.
Ελεύθερη τελείως η παράβαση.

Και τώρα ξύπνια όσο ποτέ
καθισμένη εδώ
πάνω στη μαλακιά του μισοσκόταδου
επιείκεια
αναρωτιέμαι ένοχα
τί άραγε φοβήθηκα
γιατί δεν αγνόησα το φραγμό
να προχωρήσω κι άλλο
ελεύθερη αφού δε μ' έβλεπε κανείς
κι αφού προπάντων γνώριζα καλά

πως ναι μεν όνειρο δεν είναι οι φραγμοί
μα όνειρο πανεύκολο πως είναι να τους σπάσεις.

Κική Δημουλά